Sex i miłość po polsku???

KresKa

Ha! Przeczytałam całość... super... Najbardziej lubię Alex chyba... Wink

I wolałabym, żeby Ismeril była z Johnnym, choć... może tak jest lepiej Smile

Czekam na dalszy ciąg Wink

Callipso

hehe, nie wiem dlaczego, ale ja jakbym na miejscu Is była to też raczej z Johnym wolałabym być ... Cool

KresKa

No nie? Ja tam nie wiem, co ona w tym Jude (kurde, jak to odmienić??? Very Happy

) widzi.... No bo taki Johnny.... Przystojny, inteligentny, doświadczony.... Myślę, że Ismeril jest po prostu trochę niezdecydowana... Wplatała sie miedzy nich dwóch, obydwu na jakiś sposób kocha... A Johnny chce jasnej sytuacji... No, ja bym wiedziała co robić Cool

Hehe.... swoją drogą to i z Alex mogłabym się zamienić Laughing

Ismeril

Callipso

hmm.... no chyba że Johnowi nie wyjdzie z tą jego laską... przecież wszystko jest możliwe Razz

KresKa

No, dobra, nie chciałam być aż tak brutalna Laughing

Ale no cóż, co się stało to się nie odstanie... Ja na jej miejscu ogromnie bym żałowała tego, że z Johnnym nie wyszło.... W ogóle inaczej by to się potoczyło, gdybym była Ismeril Very Happy

Ale najgorsze jest to, ze do Judea też coś czuje... Ja jej współczuję... :/ No, tak jak pisze Callipso też może być, tylko Ismeril wtedy już zupełnie nie wiedziałaby co ma robić :/

Abberline

Ech, Is... Ech... Ech... Najgorsze, że wszystkie Twoje bohaterki Wink

dziedziczą po ficowej Is (hahaha! ...siedzę sobie w "żyrafkach", to przez lojalność nie wypada mi powiedzieć dosadniej, kto co po kim dziedziczy Very Happy

) owo niezdecydowanie i psychiczne niezrównoważenie Very Happy

No i co ja z Toba mam?! Ale Ty wiesz, że i tak Cię kocham Wink

Ismeril

Dziękuję Abb że nie wspomniałaś kto i co Smile

Tak czy inaczej wszystko sie w końcu zawsze prostuje (przynajmniej mam nadzieję że tak bedzie)

Dla wszystkich zainteresowanych: Is nie ma powrotu do Johnnego bo obiecałam swego czasu Panicalex, że juz nie bede sie tak miotać. Swoją drogą to chyba byłam pijana jak to obiecywałam Rolling Eyes

Jednak słowo się rzekło i kobyłka u płota.

Callipso

Is, dlaczego? no może i lepiej.. przynajmniej jak mówisz: "nie bede sie tak miotać",
to zawsze jakiś plus, pozdrawiam i trzymam kciuki za ciąg dalszy Smile

Taillte

Ja to juz mowilam dawno: Johnny i tylko Johnny, ale jak wiadomo milosc nie wybiera i w koncu Ismeril nie ma tak zle z tym Judem. Chociaz ja jakbym byla Is, to bym poprostu umarla w tym zwiazku.

Ismeril

Mamy ostatnio straszne problemy z mobilizacja ale prosze bardz, wymodziłam małe co nieco. Teraz kolej Panicalex. Będzie Keanu bo nie pozwoliła mi pisac o Alex Twisted Evil

Ismeril otworzyła oczy. Ktoś szarpał ja za ramię. Na zegarze fosforyzowała 23:47.
- Is, kochanie obudź się.
Nieprzytomnym wzrokiem spojrzała na Jude`a, a potem na swój serdeczny palec. Pierścionka nie było.
- Rzucasz się już od pół godziny po łóżku, ale nie wiedziałem czy ci się śnią koszmary czy wręcz przeciwnie, bo czasem się uśmiechałaś.
- Nie śniły mi się koszmary – usiadła na łóżku i odgarnęła włosy z czoła – śniło mi się, że znowu mi się oświadczyłeś.
Jude na chwile zamilkł, ale zaraz uśmiechnął się łobuzersko.
- A powinienem to znowu zrobić?
- Nie wiem. To twoja decyzja.
- O ho, moja mała wiedźma wróciła z krainy szczęśliwości – roześmiał się Jude. – Zaraz pewnie znajdzie sobie jakiś pretekst żeby na mnie powrzeszczeć.
Ismeril wygrzebała się z łóżka. Nie wiedzieć czemu była strasznie nabuzowana i rzeczywiście strasznie wściekła.
- Nie wiem co w tym takiego zabawnego. Idę nas spakować – pomaszerowała do drzwi.
- Już to zrobiłem! – krzyknął za nią Jude – Dzieci nakarmione i śpią a torby…..
Is nie słuchała. Rzuciła tylko
- Sama sprawdzę – i zbiegła na dół do salonu.
Jude wyciągnął się na łóżku, wkładając ramiona pod głowę. Przeważnie nie rozumiał tej kobiety. Co ja ugryzło? Może to ten sen o ponownych zaręczynach? Może powinien to zrobić jeszcze raz? Może ona tego właśnie oczekiwała?
Odsunął szufladę szafki nocnej i wyciągnął atłasowe pudełeczko. Pokręcił głowa i schował je spowrotem w czeluść szuflady. Pomacał jeszcze trochę aż jego palce natrafiły na gruby, oprawiony w skórę notes z telefonami. Otworzył go i spojrzał na kartkę. Na samym środku strony, kilkakrotnie poprawione długopisem, pyszniło się „SIENNA MILLER 853 968 270”. Zatrzymał na chwile wzrok na numerze. Westchnął i otworzył skoroszyt na literze M. Wystukał numer ….
- Cześć Ewan! Tu Jude! Wiem stary, że jest późno, ale jakoś tak….

*

Ayla sprzątała mieszkanie. Nie szło jej najlepiej. Czuła się zmęczona. Wydawało jej się, że sterty śmieci wciąż się powiększają zamiast znikać. Usiadła na kanapie i zaczęła płakać. Podciągnęła nogi pod brodę i prawie zwinęła się w kulkę. Była taka samotna. W mieszkaniu było tak cicho. Przerażająco cicho i pusto. Jej łkanie niosło się echem odbijając się od prawie pustych ścian urządzonego nowocześnie mieszkania. Zakryła uszy dłońmi mocno zacisnęła oczy.
Aż podskoczyła, gdy coś wilgotnego i zimnego przejechało jej po nodze. Otworzyła oczy. Wpatrywała się w nią para ciemnych, przyjacielskich oczu a czarny ogon machał z radości jak szalony. To był pies. Zdecydowanie był to dość duży, przerażająco kundlowaty, czarny pies. A właściwie suczka.
- Cześć Księżniczko!! – Orlando rzucił torbę w holu – Przywiozłem nam nowego domownika. Wziąłem ja ze schroniska. Mam nadzieje że ci się spodoba. Jak nie to znajdę jej nowy dom. WOW! – zatrzymał się na chwilę wchodząc do salonu – Zrobiłaś imprezę? Bezemnie? Chyba trwała tydzień. Już wiem dlaczego nie witasz mnie tak radośnie jak zawsze.
Podszedł do kanapy odosunął pasa żeby przykucnąć przy Ayli.
- Skończyliśmy tydzień wcześniej. No powiedz chociaż „Witaj w domu kochanie”!
Uniósł jej twarz tak by widzieć ją dokładnie i od razu jego dobry humor prysł. Zmęczona twarz Ayli była cała zapuchniętą od płaczu.
- Co się stało kotku?
Ayla skrzywiła się i znowu łzy popłynęły jej z oczu. Wyciągnęła ramiona i wtuliła się w Orlego.
- Byłam taka samotna – łkała.
Orlando długo tulił ja w ramionach zastanawiając się co właściwie się stało. Nic nie rozumiał. Teraz dopiero docierała do niego naga prawda o tym jak trudne są jego relacje z Aylą. Pochodzili z różnych światów, była miedzy nimi różnica wieku i…. przy tej kobiecie on wciąż był wyrośniętym podrostkiem. Jak tylko położył Ayle spać zadzwonił do mamy i przegadali cała noc do rana.
Gdy wślizgiwał się o 6 rano do łóżka czuł się ciut mądrzejszy. Opatulił Ayle i przytulił ja delikatnie do siebie.

Taillte

AAAAAAAch jak strasznie mi tego brakowalo!!
Szkoda, ze tak zadko cos dodajecie Sad

Nuin · Gość

tak się zastanawiam Is. czy to opo nie wyglądało pod koniec troche inaczej?
chodzi o to, że ucięłyście duży kawałek, który czytałamna twoim starym forum. o kolacji Alex z tym irish boyem, o Ayli i Bloomie też bylo inaczej..
nie podobał się wam taki obrót wydarzeń? Wink

Ismeril

Faktycznie było inaczej i trochę nam sie nie podobało a trochę....... no cóż, wcięło tamten kawałek a my nie do końca pamietamy jak było. Tworzymy coś nowego trochę inaczej Very Happy

KresKa

No, no, nareszcie Wink

Ja rówbnież nie mogłam już bez tego żyć Smile

Czekam na dalszy rozwój wypadków Wink